قاعده اول عاشقی..... عبادت مشترک: ما قواعد ساده و مهمي را وضع خواهيم کرد که با آنها مشکلات خانوادگي خود را حل خواهي کرد، قاعده‌ي اوّل ايماني است. يک نسخه‌ي جادويي براي کسي که مي‌خواهد عشق و محبت و گرمي به خانه‌اش برگردد. ميان او، همسر، فرزندان، پدر و مادرش برگردد. اين نسخه عبادت خداي تعالي با هم است.
هر نفر در خانه به تنهايي خدا را عبادت مي‌کند. برخي اوقات علتش خجالت از مشارکت در عبادت و جمع شدن براي ـ مثلاً ـ دعاست. تصور کن اگر يک زن و شوهر تصميم بگيرند که به وسيله‌ي دو رکعت نماز شب با هم خدا را عبادت کنند، در خانه‌ي آنها چه اتفاقي مي‌افتد؟ عاطفه و محبت ميان آنها چگونه خواهد بود؟ آيا معقول است که بيدار شوند تا با هم به خاطر يک دکمه‌ي گم شده يا شوری زیاد غذا دعوا کنند؟ بعد از اين‌که با هم خدا را عبادت کردند دیگر اين محال است. اگر دختر به پدرش بگويد با هم قرآن بخوانيم و اگر مادر با فرزندانش براي دو دقيقه دعا بکند، در اين صورت چه حادثه‌اي در اين دلها مي‌افتد؟ خداوند تبارک و تعالي از آن بالا نگاه مي‌کند، يک خانواده را مي‌بيند که به خاطر او جمع شده‌اند، يا دو دل که با هم او را عبادت مي‌کنند، در حالي که تو در دلت دعا مي‌کني که اين خانه را دوباره گرد هم بياورد.
يک زن و شوهر را تصور کن که سوار بر ماشين با هم به جايي مي‌روند. به جاي درگيري، آرامند، چون مرد با زن صحبت نمي‌کند و مشغول رانندگي است. چه ميشود اگر در طول راه با هم خدا را ذکر کنند، حمد خدا را به جاي آورند، با هر الحمد الله يک نعمت خدا را ياد آور شوند. اين را بر کل خانواده پياده کن، در حالي که در ماشين هستند دو دقيقه لا اله الا الله بگويند، بعد از آن قوت ايمان در دلهايشان چگونه خواهد بود؟ خيلي زياد! در خانه چه رخ خواهد داد؟
خدا را با هم عبادت کنيد و بعد بر رحمت و نعمتي که وارد خانه خواهد شد نگاه کنيد، فرشتگاني که خانه را پر خواهند کرد و شيطان‌هايي که از خانه خارج خواهند شد. زن زرنگي که مي‌خواهد شوهرش با او ارتباط داشته باشد از او مي‌خواهد در عبادت با او شريک شود. هديه و بيرون شدن با هم جاي اين عبادت را پر نمي‌کنند، علی‌رغم اين‌که اين موارد اهميت دارند. خداي تبارک و تعالي مي‌فرمايد:
«وَأَنَّهُ هُوَ أَضْحَكَ وَأَبْكَى» [النجم: 43].
(و هم اوست كه مىخنداند و مىگرياند.)
پس خوشبختي در دست خداي تعالي است.
يکی از دوستان من نمي‌توانست همسرش را تحمل کند. به او پيشنهاد کردم که مدت يک ماه هر پنجشنبه با هم دو رکعت نماز بخوانند، بالفعل خداوند رابطه‌ي آن دو را بهبود بخشيد و عشق و محبت را در دلهاي آنها کاشت. جواني را مي‌شناسم که رابطه‌ي نابساماني با پدرش داشت، همين نصيحت را به او کردم که هر نمازی را که در خانه میخوانند آن را با هم به جا بیاورند، مگر به شما نگفتم که اين يک نسخه‌ي جادويي است.
مشارکت چگونه است:
مي‌خواهيم پنج عبادت انجام دهيم:
*خواندن قرآن با همديگر، حتي اگر يک ربع جزء باشد.
* خواندن نماز با همديگر حتي اگر دو رکعت سبک باشد.
* ذکر خدا با همديگر حتي اگر پنج دقيقه باشد.
* دعا با همديگر.
* غذا خوردن خانواده با همديگر.
اگر اين پنج مورد را انجام دادي کانون گرم خانواده بر شما مبارک باد. خانواده‌ي مستحکمی بود که مي‌کوشيدند با يکديگر خدا را عبادت کنند. پيامبر به ديدار آنان رفت و به آنان فرمود: «اي خانواده‌ي فلاني، خداوند با اطاعت شما شيطان را از خانه‌ي شما بيرون رانده است، پس آن را به خانهی خود بر نگردانيد.»
نظر شما چيست که شعار ما اين باشد: با خانواده‌ام پروردگارم را عبادت مي‌کنم، با خانواده‌ام خواهم بود تا به ملاقات خدايم بروم، با خانواده‌ام وارد بهشت پروردگارم مي‌شوم و با خانواده‌ام هستم تا کشورم پيشرفت کند.
اگر اين چهار شعار را عملاً انجام دادي امت عزت پيدا خواهد کرد، يک جدول سي روزه براي عبادات پنج‌گانه درست کن، البته براي خانواده نه فرد. اگر همه‌ي خانواده در ابتدا با تو همراه نشدند به دنبال کسي باش که با تو شروع کند، شايد در نيمه‌ي ماه بقيه متوجه شما شوند، با دعاي شما براي آنان در طول ماه، فقط به خودت نگاه نکن، بلکه به تمام خانواده‌ات توجه کن، براي اين‌که با ايجاد يک ختم قرآن خانوادگی بکوشي تمام آنان را از آتش نجات دهي.
مرد نکته سنجي را مي‌شناسم که هر وقت يکي از افراد خانواده مثل زن يا فرزند او را ناراحت مي‌کرد، آنان را تهديد مي‌کرد که اگر به کارشان ادامه دهند به جهنم وارد خواهند شد. تا اين‌که از حرفهايش خسته شدند. يک روز اين آيه را در قرآن ديد که مي‌فرمايد:
«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا قُوا أَنْفُسَكُمْ وَأَهْلِيكُمْ نَارًا وَقُودُهَا النَّاسُ وَالْحِجَارَةُ...» [التحريم: 6].
(اى مؤمنان، خودتان و خانوادههایتان را از آتشى حفظ كنيد كه آتش افروزش مردم و سنگها خواهند بود.)
پس با خود گفت: «آيا خدا به ما مي‌گويد که آنان را از آتش نجات ده در حالي که من به جاي اين‌که دستشان را بگيرم آنان را تهديد به ورود به آتش جهنم مي‌کنم.»
میگويد: «روشم را تغيير دادم، پيشنهاد کردم که در عبادت با من شريک شوند و خدا را شاهد گرفتم که سخنش را پیاده کنم. پس من راحت شدم و همه راحت شدند.»
يک حديث زيبايي از رسول‌الله وجود دارد که مي‌فرمايد:
«شیطان از خانهای که سورهی بقره در آن خوانده شود فرار میکند.»
تصور کن اگر خانواده با هم قرآن را ختم کنند چه میشود!
رسول‌الله مي‌فرمايد: «وقتی در مسجد نماز میخوانید، بخشی از نمازتان را به خانههایتان اختصاص دهید، تا مایهی خیر برای خانوادهی شما باشد.»
آيه‌ي کريمه مي‌فرمايد:
«وَأْمُرْ أَهْلَكَ بِالصَّلَاةِ وَاصْطَبِرْ عَلَيْهَا لَا نَسْأَلُكَ رِزْقًا نَحْنُ نَرْزُقُكَ» [طه: 132].
(خانواده‌ات را به نماز فرمان ده و بر گزاردن آن شكيبايى ورز. از تو روزى نمىخواهيم، ما به تو روزى مىدهيم.)
رزق و روزي به نماز چه ارتباطي دارد؟ بدان که خانهاي که اعضاي آن هميشه با هم نماز مي‌خوانند روزي آنان برقرار است، يعني روزي را بهانه‌اي براي عدم فارغ شدن براي عبادت قرار نده.
رسول‌الله مي‌فرمايد:
«مَثَلُ الْبَيْتِ الَّذِي يُذْكَرُ اللَّهُ فِيهِ وَالْبَيْتِ الَّذِي لَا يُذْكَرُ اللَّهُ فِيهِ مَثَلُ الْحَيِّ وَالْمَيِّتِ»
(مثال خانهاي که خدا در آن ياد ميشود و خانهاي که خدا در آن ياد نميشود، مثل زنده و مرده است.)
زنده يعني ارتباط خانوادگي، مرده يعني جزيرههاي تک و تنها و فروپاشي خانوادگي.
خداوند متعال در حديث قدسي مي‌فرمايد:
«مَنْ ذَكَرَنِي فِي نَفْسِهِ ذَكَرْتُهُ فِي نَفْسِي، وَمَنْ ذَكَرَنِي فِي مَلَإٍ ذَكَرْتُهُ فِي مَلَإٍ خَیرَاً مِنهُ»
(هر كس مرا با خود ياد كند، او را با خود ياد ميكنم و هر كس مرا در محضر جماعتي ياد نمايد، او را در محضر جماعتي بهتر از آن ياد ميكنم.)
پس مبارک باد بر خانواده‌اي که با همديگر خدا را عبادت مي‌کنند. نام آنان در آسمان به عنوان يک خانواده ذکر خواهد شد.
نظرات